Menu

Een gebouw in de stad dat leegstaat is een probleem

Tussen 2019 en 2020 is de Brusselse bevolking toegenomen met ongeveer 10.000 nieuwe inwoners (BISA, 2020). Dat betekent dat de beschikbare ruimte in de stad zo goed mogelijk moet worden gebruikt om de nieuwe voorzieningen voor de groeiende bevolking (woningen, scholen, open ruimte, etc.) een plek te geven.

06-11-2021 -

Leegstaande en ongebruikte vierkante meters – en in Brussel spreken we al snel over verschillende miljoenen m² – moeten in dat opzicht als een grondstof worden gezien om aan de toenemende vraag naar ruimte tegemoet te komen.

Meer doen met dezelfde ruimte is dan ook meer dan ooit aan de orde van de dag. Dat kan door ruimte te delen, door afgeschreven gebouwen en terreinen te herbestemmen, of via tijdelijk gebruik, namelijk het gebruik van ruimte in afwachting van een toekomstig, maar nog niet vaststaand programma. Leegstand activeren is dus nuttig en nodig voor een stad als Brussel. Het gebeurt al op verschillende manieren. Uiteraard is daarbij een onderscheid te maken tussen individuen die een huis bezetten terwijl de eigenaars op vakantie zijn of in het ziekenhuis liggen en de ingebruikname van gebouwen of terreinen die structureel leeg worden gelaten met medeweten van de eigenaar of zelfs op basis van opzettelijke motieven.

Waar het eerste geval als misdrijf is te begrijpen, zijn veel andere voorbeelden van bezettingen net een recept gebleken om verloedering tegen te gaan. Ze zorgen voor de broodnodige maatschappelijke discussie rond betaalbaar wonen, leegstand en speculatie en kunnen helpen als strategie voor duurzame stadsontwikkeling door middel van zuinig ruimtegebruik, verdichting en stedelijke renaissance.

De sanitaire crisis die de stad momenteel in haar greep houdt, heeft de vraag naar bijkomende publieke ruimtes voor onder meer verpozing, verfrissing, ontmoeting en zachte mobiliteit, duidelijk onder de aandacht gebracht. Dat was vooral het geval bij bewoners in de dichtbebouwde centrumwijken. Eén van de effecten van de

economische recessie als gevolg van COVID-19 is bovendien dat er talloze ruimtes (tijdelijk) ongebruikt (zullen) blijven. Bijvoorbeeld: kantoren die slechts gedeeltelijk gebruikt worden door het vele thuiswerk of winkels en horecazaken die te lijden hebben onder het gebrek aan toeristen.

Hoog tijd dus voor stadsplanners en sociaal werkers om samen het potentieel van ongebruikte ruimte zoveel mogelijk in te zetten voor een veerkrachtige en sociaal rechtvaardige stad.

Het volledige artikel vindt u terug in Stemmen voor de stad.

Ook interessant

Sociaal beleid & werk

Bouwen aan een breed sociaal beleid (Cahier 5): Maatschappelijk werk | Print zonder abonnement

Peter Cousaert
Hans Grymonprez
Maria Bouverne-De Bie
Marjolijn De Wilde
Griet Briels
Katty Creytens
Katrien Boone

Bestel

Sociaal beleid & werk

Bouwen aan een breed sociaal beleid (Cahier 7): Vrije tijd, een hefboom voor sociaal beleid | Print zonder abonnement

Hans Grymonprez
Griet Briels

Bestel

Sociaal beleid & werk

Bouwen aan een breed sociaal beleid (Cahier 2): Vermaatschappelijking | Print zonder abonnement

Griet Roets
Dany Dewulf
Joris De Corte
Koen Hermans
Katrien Segers

Bestel

Sociaal beleid & werk

Bouwen aan een breed sociaal beleid (Cahier 6): Van impact naar impactgedreven handelen | Print zonder abonnement

Hans Grymonprez
Griet Briels

Bestel

Sociaal beleid & werk

Bouwen aan een breed sociaal beleid (Cahier 11): Inclusief samenleven: lokale besturen als spil bij integratie en inburgering | Print zonder abonnement

Hans Grymonprez
Griet Briels

Bestel

Bestuur & organisatie, Sociaal beleid & werk

Pakket codex lokaal bestuur + codex maatschappelijke dienstverlening

Peter Hardy
Piet Van Schuylenbergh
Pieter Vanderstappen
Anne-Marie Vastesaeger
Marian Verbeek

Bestel